Verlovingsring | Waar komt die traditie vandaan?

Niet dat we niet blij zijn met die prachtige verlovingsringen, maar we wilden eens weten waar deze traditie eigenlijk vandaan komt. Want kan jij je nog een bruiloft voorstellen zonder ringen? Wij ook niet! En gelukkig maar, want we paraderen maar wat graag met mooie verlovingsringen.

Traditie verlovingsring

Lang geleden ontstond er het huwelijk. Een man vroeg de vrouw van zijn keuze of zij zijn vrouw wilde zijn. Als ze ja antwoordde, werd dit bezegeld met een cadeau. Dat beviel ons vrouwen heel erg goed en sindsdien is er bijna geen stel op de wereld dat geen verlovingsringen uitwisselt bij de grote vraag. De populairste verlovingsringen zijn de herkennen aan een prachtige diamant. Het is een prachtige manier om te laten zien dat je gaat trouwen.

Mannen dragen steeds vaker een verlovingsring

Sinds een aantal tientallen jaren dragen ook mannen steeds vaker verlovingsringen. Vroeger droegen alleen de vrouwen dat. Hoe dit zo is gegroeid blijft een beetje vaag. Waarschijnlijk willen ook mannen laten zien dat ze gaan trouwen door middel van verlovingsringen. Tijdens de huwelijksvoltrekking worden verlovingsringen omgeruild voor trouwringen en tevens wordt er dan van hand gewisseld die de ring zal dragen. In Nederland worden verlovingsringen aan de linkerringvinger gedragen, hoewel het tegenwoordig meer een kwestie is van wat je zelf lekker vindt zitten. Het gaat om de symbolische waarde: verlovingsringen staan voor eeuwige trouw en liefde. De oude Grieken dachten echter wel dat de ringvinger in contact stond met het hart. Een mooie gedachte.

Wel of niet dragen van je verlovingsring

Nadat jullie getrouwd zijn, is het eigenlijk traditie om de verlovingsringen weg te doen. Wat?! Maar ze zijn zo mooi! Precies, dat denken heel veel vrouwen en eigenwijs als we zijn houden we de verlovingsringen tegenwoordig gewoon lekker om. De verlovingsringen aan de ene hand, trouwringen aan de andere. Of je maakt van de verlovingsringen een trouwring. Of je laat de twee ringen samensmelten tot één sieraad.

Geschreven door Sanne van Bortel