Hoe zijn trouwtradities ontstaan?

Het gooien van het trouwboeket, het samen aansnijden van de bruidstaart, het kousenbandje... Heb je je ooit afgevraagd waarom we deze dingen allemaal doen op de bruiloft? Lees hier waar onze trouwtradities vandaan komen.

Ringen aan je ringvinger

Waarom heet je ringvinger zo? Verlovings- en trouwringen draag je aan de linkerhand om je ringvinger, omdat men ooit dacht dat er een belangrijke ader van je linkerringvinger direct naar je hart stroomde. Door de ring daar te plaatsen, stond je liefde voor je partner dichter bij je hart.

Witte bruidsjurk

De witte bruidsjurk is al decennia de standaard, maar waarom? Het was Koningin Victoria die in 1840 voor het eerst een witte bruidsjurk aantrok en daarmee een nieuwe trouwtraditie startte – voor die tijd droegen bruidjes gewoon hun beste jurk. Een jurk speciaal kopen voor de bruiloft had toen nog vrijwel niemand gedaan.

Matchende bruidsmeidenjurken

Sommige bruidsmeiden vinden een matchende jurk voor alle bruidsmeisjes niet zo heel erg leuk. Vertel ze dan dat het geluk brengt: de traditie van matchende bruidsmeidenjurken gaat terug tot de Romeinse tijd, toen men nog geloofde dat slechte geesten op de bruiloft kwamen en het bruidspaar probeerden te vervloeken. De bruidsmeiden moesten zich toen precies hetzelfde kleden als de bruid om de geesten te verwarren en dus geluk te brengen aan het huwelijk.

De bruidssluier

Ook de sluier werd gedragen om slechte geesten te weren. Nu we minder geloven in geesten, dragen we de sluier omdat het simpelweg een hele mooie bruidsaccessoire is.

Something old, something new...

Something borrowed, something blue! Iedereen kent deze uitspraak wel, maar waar komt ‘ie vandaan? Het is een oud-Engels rijmpje en staat voor continuïteit (iets ouds), optimisme voor de toekomst (iets nieuws), gelukkig zijn (iets geleends) en pure liefde en trouw (iets blauws).

De bruidstaart

Waarom is er op elke bruiloft een bruidstaart aanwezig? Deze traditie komt ook uit het oude Rome, waar bruiloftsgasten een stuk brood afbraken boven het hoofd van de bruid. Dat zou haar vruchtbaarheid bevorderen.

Tying the knot

Het Engels kent de uitspraak ‘tying the knot’, waar in het Nederlands geen letterlijke vertaling van is, maar ongeveer overeenkomt met ‘in het huwelijksbootje springen’. De Engelse uitspraak heeft te maken met een traditie die in veel culturen voorkomt: het aan elkaar vastbinden van de handen van bruid en bruidegom. Deze ‘knot’ staat voor verbondenheid en de nieuwe band tussen man en vrouw.

Over de drempel tillen

Wanneer het bruidspaar zich naar de bruissuite begeeft, wordt de bruid vaak over de drempel gedragen. Zo is de bruid beschermd tegen de slechte geesten die zich misschien schuilhouden.

Bruiloft in juni

Juni is een ontzettend gewilde maand om te trouwen, en dat is niet zomaar: de Romeinse godin Juno is de godin van het huwelijk en vruchtbaarheid, vandaar de populariteit.

Huwelijksreizen

De huwelijksreis was niet altijd zo luxe als ‘ie nu is. In de oudheid verschuilden Noorse bruidsparen zich na hun bruiloft. Een familielid bracht hen een kom honingwijn voor dertig dagen (ofwel één ‘moon’, vandaar ‘honeymoon’).

Tekst: Sanne van Bortel